De architect heeft, uitgaande van een zuiver mathematische kruisvorm, de verhoudingen in driedimensionale richting gecorrigeerd. De natuurlijke lichtinval is verbeterd door de afmetingen van de ramen aan te passen en enkele storende ramen dicht te metselen. De hoofdingang aan de Mecklenburglaan is veranderd en er is een gaanderij ingebouwd en een nieuwe trapaanleg gemaakt.
Een met lood beklede spits bekroont het rode Hollandse pannendak; op de spits is een handgedreven koperen bol met daarop een, eveneens handgedreven, koperen zwaan geplaatst. De gevels zijn wit gesilicaat, de plint donker geteerd. Het houtwerk van ramen en deuren is uitgevoerd in Slavonisch eiken, het overige houtwerk is in eiken van zandsteenkleur uitgevoerd.
De kerkklok
Aan de Brinklaanzijde is het kerkdak bekroond met een klokkenstoel, waarin zich een oude luidklok bevindt. Deze klok is een schenking van de heer Bergman, die de klok verkreeg door bemiddeling van koninklijk beiaardier J. Vincent. Het betreft hier een klok van de gieter Henric Meurs, zoals blijkt uit een op de klok aangebracht opschrift: "Henricus Meurs me fecit 1624. Soli Deo Gloria." Dit opschrift is gevat in een ornamentale rand, bestaande uit twee banden fleurons, die sterk gotisch aandoen. De hoogte van het klokje is 64 cm, het gewicht 145 kg, de middellijn aan de slagrand bedraagt 57 cm; de toon van het klokje is Gis 1.
Het interieur
Door het wegbreken van de absis en de uitbreiding in horizontale richting aan deze zijde van het kerkgebouw ontstond de benodigde ruimte voor het huidige liturgisch centrum, terwijl ook het orgel een goede opstelling kon krijgen.
Voorts wordt ruimte geschapen voor doop- en consistoriekamer. De wanden zijn van een witte structuurlaag voorzien (oorspronkelijk waren zij afgeschuurd in een zandsteenkleur). Het meubilair is uitgevoerd in blank eiken en voorzien van een betimmering. De open kap is beschoten met gechloreerd grenen stroken, de kapspanten zijn blauwgekleurd en rusten op hardstenen kraagstenen.